Jacek Malczewski portretował się często w różnych kostiumach:
- w stroju rycerza,
- żołnierza,
- sybiraka-katorżnika,
- zakonnika.
Ukazywał siebie pod
postaciami Chrystusa, św. Franciszka, Tobiasza, Ezechiela, czy też
artysty-niewolnika sztuki. Uwielbiał się przebierać i często pożyczał
stroje od żony lub znajomych pań.
„Dużo różnych widziałam, ale takiego
nagłubiastego pana, jak nasz, nigdy” – mówiła kucharka Malczewskiego.
Dzięki fantazyjnemu przebraniu Malczewski jawi się na obrazach jako
silny mężczyzna, a w rzeczywistości były niepokaźnej postury.
Autoportret w jakuckiej czapce, 1907.
Olej na tekturze. 40,5 x 32,5 cm. Muzeum Narodowe w Poznaniu.
Autoportret ze skrzypcami (Na
jednej strunie), 1908.
Olej na tekturze. 92 x 72,5 cm. Muzeum Narodowe w Warszawie.
Autoportret z Erynią,
1910.
Własność prywatna.
Własność prywatna.
Autoportret w zbroi,
1914.
Olej na tekturze. 54 x 65 cm.
Muzeum Narodowe w Warszawie.
Autoportret na tle studni ze szklanką
wody, 1916.
Olej na tekturze. 100 x 147,5 cm. Muzeum im. Jacka Malczewskiego w Radomiu.